Fingers crossed for Kings Cross!!!

Nadat Frank de radiatorfan heeft vervangen in Norseman is ons vervoermiddel er helemaal klaar voor om de Nullarbor Plain af te leggen. The Eyre Hwy die hier doorheen loopt is 2700 kilometer lang, en deze afstand is te vergelijken met het reizen van Londen naar Moskou!
Deze langste rechte weg in Australie brengt ons van West Australie naar Zuid Australie, en door het bijna alleen maar vlakke landschap is er weinig te zien. In dit geval zou je eigenlijk een ‘cruise-control’ functie in je auto moeten hebben (of; wat we weleens van locals hebben gehoord: een steen op het gaspedaal leggen :-D ), want de kramp schiet ervan in je voet. We hebben een hoop in de outback gereist, en ondanks het best mooi is is dit daadwerkelijk het saaiste stuk :-) die we ooit in Australie gereden hebben!
Gelukkig maken de kampvuurtjes met Matthias en Franziska (‘Matt & Franzie’, zie vorige verhaal) een hoop goed, en we hebben toch een aantal stops gemaakt bij bezienswaardigheden, zoals bij Caiguna Blowhole. Dit is een soort van grot in de grond die een koele lucht uitblaast, wanneer de luchtdruk laag is. Deze luchtstromingen zijn gemeten tot zo’n 72 km per uur bij een van de caves op de Nullarbor, en de Blowhole is erg verkoelend als je er boven hangt met het warme weer! Ook de Bunda Cliffs waren de moeite waard om te gaan bekijken, zie foto!
Soms vluchten we zonder een kopje koffie te drinken in de ochtend de auto weer in, want ook hier stikt het van de vliegen die op je mond en in je ogen willen gaan zitten, en dan nog niet te spreken van de paardevliegen die van autobanden houden en je continu steken. Op een zekere avond zien we een megagrote spin, en later blijkt ons overnachtingsplekje vol te zitten met muizen. Zodra het echt te erg wordt (en we al in bed liggen), maken we toch de beslissing een andere plek te zoeken. De kleine veldmuisjes lopen over het dak en zitten zelfs tussen de velgen van onze autobanden, zie foto! Aangezien we geen muis in onze auto willen gooit Frank een paar spullen van de voorstoelen zonder een deur te openen, wurmt zichzelf achter het stuur en rijdt met mij op het bed (terwijl ik alle spullen op z’n plaats hou :-) ) het dichtsbijzijnste dorpje in. Matt & Franzie volgen ons maar helaas is het voor hen al te laat, er zit een muis in de bus, die de volgende morgen aardig wat voedsel aangevreten heeft! Gelukkig verliest de muis al gauw zijn interesse en is hij na een hoop geritsel en getrippel (en een paar slapeloze nachten later
;-) ) verdwenen!

In Adelaide ontmoeten we Babett & Kerstin uit Keulen, zij logeren bij wat Australiers in huis. Wij komen daar wat uurtjes later aan door een misverstand over het adres, en hebben zo in een avond per ongeluk heel Adelaide al gezien :-P ! Na een gezellig avondje meeten we de volgende middag in Hahndorf, een dorp vernoemd naar een Duitse kapitein. Deze trekpleister is volledig Duits ingericht, zowel de gebouwen als Europese bomen, en doet knus aan. Terwijl alle Duitsers zich met Richie (een Australier) te goed doen aan bratwurst en sauerkraut houden wij het bij een witbiertje, en rijden we later met z’n vieren door naar Victor Harbor.
Daar vinden we een waanzinnig mooie slaapplek aan het water, en de volgende ochtend doen we de ‘Kaika Walk’ van 1.5 km naar Granite Island, waar je pinquins kan bekijken! Al gauw hebben we geluk en vinden we er een op een rots, mooi poserend voor de camera. Andere mensen lijkt het niet zo te boeien en lopen voorbij, en zo’n 300 foto’s later.........................VLIEGT onze ‘pinquin’ in ene weg!!! Tja...soms zie je gewoon wat je wilt zien :-D !


Inmiddels bijna in Victoria in de buurt van Mt. Gambier rijden we nog even door een liquorland drive-thru (zie foto), te vergelijken met een MC drive, maar dan uiteraard voor drank i.p.v. een vette hap! Overigens heel normaal in heel Australie om in je auto te blijven zitten terwijl je drank in de auto wordt gezet! Meestal niet voordeliger, maar gemak dient hier de mens ;-) .

Terwijl Matt & Franzie andere dingen gaan doen bezoeken wij Tower Hill, waar wij na een half uur al ontelbaar veel emu’s, kangaroe’s en zelfs een Copperhead slang hebben gezien! Even later zien we dan eindelijk onze eerste koala’s in het wild! Hierna rijden we over over the Great Ocean Road, waar het niet moeilijk was om koala’s te vinden! Ze zitten in de eucalyptusbomen langs- en boven de weg! Veel mensen rijden stapvoets om ze te kunnen zien, en parkeren vervolgens de auto om een kijkje te nemen. We zien er zelfs eentje die lekker aan het eten is, best speciaal als je je bedenkt dat deze dieren zo’n 20 uur per dag slapen!
De Great Ocean Road is een kustroute die je langs prachtige uitkijkpunten brengt, zoals Bay of Islands en The Twelve Apostles! Ondanks we continu de auto weer in moeten rennen om de camera droog te houden (we hebben al weken regelmatig regen) maakt de schoonheid van de cliffen alles goed!

Eenmaal in Melbourne aangekomen na een warme douche op een camping voelen we ons helemaal thuis! Met een dagpas kun je zowel de bus, trein als tram pakken, en de stad is vrij compact. Alles is makkelijk te bereiken, zowel te voet als met de gratis toeristentram. Mooie gebouwen, knusse winkelstraatjes met terrasjes, en de inwoners welwillend je te helpen. Zo wilde een ouder stel in de bus ons perse een oud bankgebouw van binnen laten zien en is er een jongen van onze leeftijd met ons mee gaan stappen toen hij ons de juiste kroeg had gewezen waar we met de meiden uit Keulen hadden afgesproken! We kwamen helaas tijd te kort, we hadden het hier nog wel langer kunnen uithouden! We hebben ’s avonds nog een prachtig uitzicht over de stad gehad op de Eureka Tower, zie foto. Overigens werdt ons afgeraden naar Sydney te gaan, dat was volgens de Melbourners bijvoorbaat al helemaal niks, haha!

Wilsons Promontory National Park was geweldig, prachtige kampeerplek waar we tamme wombats hebben geaaid, veel possums hebben gezien en Crimsons Rosella’s (papegaaitjes) gewoon op je hand komen zitten! Echt een van de hoogtepunten!
Verder hebben we hier in de buurt ook nog een echidna gezien, soort van combinatie tussen een miereneter (vanwege zijn neus) en een egel.

Omdat we vinden dat we de Capital Territory waar Canberra in ligt (de hoofstad van Australie), niet over kunnen slaan bezoeken we deze stad voor een dagje. Het is er stil op straat, de mensen die je er ziet lopen allemaal in pak en alles in de stad is symmetrisch gevormd, schoon en vooral georganiseerd. We nemen nog een kijkje in het Australian War Memorial Museum, het Old Parliament House en het Capital Hill Parliament House waar je zelfs binnenin de eerste en twee kamers kunt rondkijken. Grappig omdat je die hier ook altijd op tv ziet!

Voor Sydney zijn we nog naar de Blue Mountains geweest, heel erg gaaf maar wel erg commercieel! Overigens oogt het ook echt blauw, dit komt door de gloed van de bomen!

Omdat we onze auto in Sydney moeten verkopen houden we de vaart er in, en zo zijn we al gauw op zoek naar een carmarket in Wooloomooloo, omdat we gelezen hebben dat de voormalige carmarket in Kings Cross gesloten is. Afgezien van het feit dat de bewoners van deze straat in Sydney niet zo heel blij zijn met alle auto’s die in hun straat te koop staan, toch blijkt dat Kings Cross nog steeds de (en eigenlijk de enige) place to be is om een auto te (ver)kopen. We hebben geen andere keus, en zo staan we nadat onze Pajero een complete metamorfose heeft ondergaan (na te hebben opgeruimd en schoongemaakt) al gauw in deze straat in een poging onze trouwe vierwieler te verkopen. Overal in de hostels en waar mogelijk hangen we onze flyer met gegevens, zetten de auto op verschillende websites en hopen op het beste! Er staan nog wat 4WD’s (meer dan we hadden gehoopt), en een hoop bussen. Ondanks de competitie is het best gezellig met z’n allen, omdat het doodsaai is de hele dag maar een beetje in de straat te hangen babbelt iedereen met elkaar. Omdat het maar 1 uur parkeren is wisselen we af en toe van plek met de anderen, erg handig omdat er rangers rondlopen die parkeerboetes uitschrijven. Het is niet bepaald de beste tijd om je auto te verkopen, omdat het hier winter is komen er meer mensen via Cairns en Darwin binnen (waar het hoogseizoen begint). Ook heeft de as van de vulkaan uit Ijsland er voor gezorgd dat vluchten naar Sydney zijn vertraagd...Bovendien realiseren veel mensen die hier starten zich (nog) niet dat als ze heel Australie willen zien een 4WD nodig gaan hebben.
De prijzen droppen dus als bakstenen, sommigen staan al bijna 2 a 3 weken lang in deze straat in een poging een redelijke prijs voor hun vervoersmiddel te krijgen. De meesten geven het na een tijdje op omdat ze hun vliegtuig moeten halen, en verkopen hun kar op het laatste moment voor een prikkie aan een backpacker of een cardealer. Je begrijpt dat er van deze situatie flink misbruik wordt gemaakt, dealers die op straat lopen wachten net zo lang totdat ze jouw auto voor een belachelijke prijs kunnen opkopen. Na een paar dagen worden wij al gillend gek van al die onzekerheid, de hostels en cafe’s binnenlopen om naar het toilet te kunnen, en het moeten ‘hoeren’ ;-) op straat werkt ook niet erg mee..
Gelukkig kunnen we gratis overnachten op een parkeerplaats in Clovelly Bay, wat we al snel van andere backpackers vernemen, waar de (koude) open douches en toiletten overdag geopend zijn. Op een gegeven moment kwam er na een tijd stressen en vervelen een Duits koppel voorbij, die erg geinterresseerd was in onze Mitsubishi. Aangezien onze auto heel geschikt is voor hun aankomende trip, een van de jongste auto’s is met de minste kilometers (vergeleken de anderen) doen ze de volgende dag een testdrive. Uiteindelijk gaat het tussen ons en een Ford Explorer uit de straat. De Ford eigenaar gooit zijn prijs flink naar beneden en het wordt ons een beetje te spannend :-| !
Dit koppel wil perse een check, gelukkig doen ze hun best en regelen een garage waar de check de volgende ochtend vroeg gedaan kan worden. Een aantal zenuwslopende uren later komt de auto goed door de test en verkopen we hem aan het Duitse koppel.
Na een aantal spullen naar huis te hebben gestuurd, onze backpacks te hebben gepakt en een uitbundig feestje ’s avonds op de parkeerplaats staan we de volgende ochtend met zware hoofdpijn de laatste zaken af te handelen. Heel fijn en handig in de stromende regen :-( ! Jammer van de niet zo hoge prijs, maar we hebben een geweldige trip met onze ‘Outback Jack’ gehad, en we zijn tenminste tijdig van de straat af! Bovendien waren ze de enige potentiele kopers tot nog toe, we wilden geen risico lopen.
Autoloos, zwaar opgelucht en een beetje verdrietig tegelijk (toch wel heel definitief!) nestelen we ons in een hostel in de stad. Nadat we Matt & Franzie mentaal ondersteunen en wat extra flyers voor ze ophangen verkopen ook zij hun bus een paar dagen later. Nu is het in de laatste dagen nog een hoop geregel met bankrekeningen, pensioengeld en veel meer niet interressante zaken, en tussendoor doen we nog wat sightseeing in de stad, zoals een bezoekje aan het operahouse -wat te voet toch veel relaxter is dan met een auto!

Wanneer het volgende verhaal en foto’s erop komt durven we niet te zeggen; vanaf 10 mei vliegen we namelijk naar Sri Lanka! De laatste weken gaan we daar ‘vakantie vieren’, en jullie zien ons weer ‘live’ vanaf ...JAWEL... 7 JUNI!!!! Inderdaad..., van dit jaar ja :-) !!!
Nog even en we zeggen Down-Under gedag, wat wel even vreemd zal zijn. Al zijn we het reizen nog steeds niet zat, we zien er natuurlijk waanzinnig naar uit jullie allemaal weer in het ‘echie’ te zien!

Hele dikke knuffel van ons tweetjes!!!!