Pai, Mae Hong Son, Chiangrai.

Hallo allemaal!!

Pai is inderdaad (thanx Suus & Guido!) een klein gezellig hippiedorpje, en we hadden het getroffen met 'ons' nette Abodaya Guesthouse met lieve mensen!
In Pai hebben we echte Hot Springs (jawel!) waar het water wel 80 graden celcius is!! Grappig dat er al borden langs de kant stonden (nee, niet 'verboden te zwemmen' maar 'verboden eieren te koken'! :-)). Wel konden we op andere stukken van de Hot Spring in het water zitten, waar het koude bronwater zich met het warme water mengde. Heerlijk warm, maar doe het vooral niet voordat je gaat daten, je ruikt erna namelijk naar rotte eieren ;-) (zwavel!).

Het absolute hoogtepunt in Pai was het berijden van 'onze' 27-jarige vrouwtjesolifant O.T.!
We twijfelden van tevoren heel erg of we dit wilden doen, (i.v.m. het welzijn van de olifanten), maar eenmaal bij Thom's Elefant Riding aangekomen zagen ze er goed en happy uit, dus waagden we het erop! Je kon kiezen voor een uur of meer, en tussen de riverside of de mountains bezoeken (of allebei). Wij kozen voor een uur naar de rivier, dat leek ons ook leuker voor de olifant, en heel stoer zonder stoeltjes!
Je zou denken dat je er met wat hulp via de zijkant opstapt (net als op een paard), maar wij moesten via haar hoofd haar rug op! Je moet je voorstellen; haar voorhoofd vasthouden, een voet op haar slurf, jezelf optrekken en de olifant helpt mee (duwt je voet omhoog met haar slurf!), een hele klim opzich! Dan zit je dus als Dik Trom op een ezel, dus moet je je nog wel even omdraaien ;-) Frank achteraan, Ing daarvoor en de gids op haar hoofd! Een touw om  haar middel moest ons in balans houden, zo'n drie meter hoog, heel verantwoord dus :-) en superbang en nerveus giechelend begonnen we aan deze trip!
Helaas was ons 'schip der woestijn' -ONEE, :-D maar minstens zo wiebelig!-  bang voor honden, waardoor ze soms plotseling in 2 stappen 180 graden gedraaid stond (al briesend en snuivend!). Met pijnlijke achterwerken naderden we de rivier, waar Frank zijn shirt uit moest doen en de rivier in moest lopen. O.T. en de gids stonden al in het water en terwijl Frank op haar rug zat schudde ze hem net als een echte rodeostier zo van haar rug af! Toen Frank op O.T.'s slurf moest gaan staan lanceerde ze hem zo over haar rug het water in, echt heel vet! Bij Ing het zelfde verhaal, en we hebben haar daarna gewassen, echt geweldig!
We klommen weer op haar rug, de gids pakte onze spullen van de kant en toen O.T wat lekkere blaadjes zag ging ze er met ons (en zonder gids, Ing dus voorop!) vandoor! Gids uiteindelijk achterop gesprongen, en zo zijn we heel cool (inmiddels gewend!) terug gelopen naar Thom's Elefant Camp. Daar stond een hele groep te wachten, en toen we weer op de grond stonden wezen de medewerkers ons op hun eigen 'hotsprings', om ons in af te spoelen. Frank jumpte erin, Ing er braaf achteraan, toen we een bulderend gelach hoorden! We hebben ons imago dus compleet gemaakt ons op te frissen in het olifantenbad :-D, en niet in de 'hotsprings' van 15 meter verderop!! Uiteraard zijn we dus een HILARISCH en onvergetelijk duo voor de werknemers en de  groep die net (al stuntelend) vertrok!

Na Pai vertrokken we met een local bus naar Mae Hong Son, waar we de volgende dag met een moterbike een heuse 'fishcave' hebben bezocht en we de vissen (grote joekels, en allemaal op een kluitje) hebben gevoerd, leuk voor eens maar verder nooit meer ;-).
Ook hebben we die dag de grootste waterval tot nu toe bezocht (Fa Sae waterfall), echt fantastisch mooi en een enorm geluid van het donderende geraas door de kracht van het water!! We hebben een Chinese village bezocht en ons na het thee proeven op laten lichten met het kopen van een zakje jasmijn thee. Een beetje jammer, maar je weet op zo'n moment nooit zo goed wat het allemaal kost. Achteraf is de thee in iedere winkel te kopen voor 3 x minder geld. :-S

We hebben op eigen houtje de long-necks bezocht, wat ons een beetje tegenstond omdat we hadden gehoord dat deze mensen hun gebied (kamp zeg maar) niet uit mogen en het dus net een zoo is (aapjes kijken!). Daarentegen hadden we gelezen dat de long-necks wel afhankelijk zijn van hun inkomen die ze aan de toeristen verdienen door hun handwerk (..dat valt te betwijfelen!) te verkopen, en ze dus blij zijn als je komt. We probeerden ons minder schuldig te voelen door het feit dat we niet met een afgeladen toeristenbus aankwamen en ze niet ongevraagd te fotograferen en aan te gapen! Na het toegangsgeld van 250 baht p.p. te hebben betaald (= 5 euro de neus!) wat allemaal in andere zakken dan in die van de long-necks terecht komt(!), bekeken we de kraampjes met 'handwerk', en kochten we een houten long-neckbeeldje. 
Daarna meteen aan die mensen gevraagd of we een foto mochten maken, waarop meteen een verkleedfeestje volgde, met een (goddank halve!) longneckband, een hoofdtooi, de hele poppenkast ;-)! Alleen de vrouwen dragen het neksieraad, gemiddeld beginnend met de eerste 3 ringen vanaf hun vijfde levensjaar. De longneck-kinderen krijgen hier een interne basis- en middelbareschoolopleiding, waarbij het vak Engels. Achteraf is het een bijzondere ervaring, maar zouden we niemand adviseren hier perse naar toe te gaan.

Teruggereisd naar Pai om een dagje te relaxen en te internetten, daarna een busreis naar Chiangmai om daar de bus te pakken naar Chiangrai. Superleuke stad, kleiner dan Changmai maar een hoop te doen en aardige mensen! We hebben het P.S. Guesthouse opgezocht naar aanraden van een Nederlandse restauranteigenaar in Chiangmai, en daar was het helemaal super! Schone grote kamer, helemaal prima! We zijn in Chiangrai allebei naar de kapper geweest (wat in eerst instantie natuurlijk best spannend is ;-)) en eerlijk is eerlijk (sorry kappers van NL!), we zijn nog nooit zo goed geknipt!! Ze knippen; wassen je haar; masseren je hoofd; weer knippen tot ze tevreden zijn (en nee... NIET totdat je kaal bent! :-D). Ze zijn plusminus een uur druk met je en berekenen voor hun diensten de ongelooflijke som van vier euro per persoon!!!!

Na een paar dagen gerelaxt te hebben in Chiangrai, besloten we een moterbike te huren voor vijf dagen en onze backpacks achter te laten in het guesthouse om rond te gaan touren.
Van Chiangrai zijn we naar Chiang Saen gereden (...in de regen want inmiddels hebben we de ervaring dat als we met de moterbike gaan rondcrossen het automatisch slecht weer wordt :-( !). Doornat en koud kwamen we aan bij een vrouwtje met een bamboeterrasje die absoluut heerlijk kon koken, en opgedroogt en opgeknapt kwamen we aan in Chiang Saen. Daar geslapen en de volgende dag weer op stap gegaan. Onze weg vervolgd naar Mae Sae, waar we de -na er in eerste instantie voorbij te zijn gereden!-Golden Triangle (drielandenpunt Laos, Myanmar, Thailand) hebben bezocht. Zooo indrukwekkend :-D dat we die voor geen goud(en triangel) hadden willen missen, dat ze die plek als 'bezienswaardigheid' op de kaart heben durven aangeven, shame, shame, shame! Wel hebben we daar voor het eerst de Mehkongrivier kunnen bewonderen met aan de overkant Laos, waar we over een paar dagen zullen staan!

Vervolgens weer doorgereden naar Mae Sae, grote markten bezocht maar verder weinig te beleven. De dag daarna naar Mae Salong in het onweer tegen zevenen aangekomen bij het Saeng A Roon Hotel, wij blij dat we gevonden hadden maar de chinese eigenaren des te blijer!! Ontzettend lieve en keurige mensjes! Onmiddelijk kregen we na het zien van onze room (overigens geweldige schone en luxe kamer voor zes euro per nacht!) warme thee en koffie en een paraplu en zaklamp(!) in onze handen gedouwd! 

Bij het eten kwamen we een Nederlands stel uit Delft opnieuw tegen -we hadden ze tijdens ons bezoek aan de Doi Tung (een berg) die dag ontmoet- en het is erg laat geworden ;-).
De (vroege :-D) ochtend deden we de paardentrektocht van vier uur, en de NL-ers (John en Monique) gingen te voet mee. Geweldig om op de kleine paarden (soort van pony's, die kunnen de steile routes beter aan!) te rijden, met geweldige uitzichten!! Ing's paard moest perse voorop waardoor het regelmatig in de billen gebeten werdt door het paard van Frank en af en toe in draf ging :-D!
Tijdens de tocht hebben we een Akha village bezocht, waar we thee kregen en zelfgemaakte armbandjes konden kopen. Een uur verwijderd van het eindpunt begon het waanzinnig hard te regenen, waardoor Frank's paard onderuitgleed (gelukkig nix aan de hand met Frank, helemaal goed afgelopen!) en Ing's paard zo erg geschrokken was dat we zijn gaan lopen!
Nog een nacht in ons heerlijke chinese hotelletje gebleven en de volgende ochtend teruggereden naar Chiangrai, om ons voor te bereiden op Chiang Kong en daarna de grens over te gaan naar Laos!!

Sa wa dii!!